Muzyka „Wicked” nie jest „wow!”

autor zdjęcia: KRZYSZTOF BALIŃSKI/ROMA

źródło: Rzeczpospolita

,,Wicked” w Romie. Scena zbiorowa – Fiyero na kabriolecie

Wojciech Kępczyński, reżyser „Wicked”, zrobił co można, a nawet więcej. Kompozytor i librecista Stephen Schwartz arcydzieła nie popełnił. Ważne jest antyhejterskie przesłanie.

Pomiędzy kinowymi premierami pierwszej części filmowego musicalu „Wicked 1” z dwoma Oscarami i 745 mln dol. wpływów a częścią drugą, która ma mieć premierę w listopadzie, warszawska Roma po sukcesie „We Will Rock You” zaprasza na sceniczną wersję musicalu powiązanego z „Czarnoksiężnikiem z Oz”.

Choć książkowy pierwowzór z 1900 r., wielokrotnie ekranizowany, uważany jest za hit dla dzieci – musical „Wicked” powstał na podstawie powieści Gregory’ego Maguire’a dla dorosłych, niestroniącej od wulgaryzmów.

Książkę w Ameryce przerobiono jednak na libretto familijne, co od prapremiery w 2003 r. dało spektaklowi drugie miejsce na liście bestsellerów Broadwayu z 1,7 mld dol. wpływu. Zaraz po „The Lion King”. I „Lew" jest arcydziełem, choć wymaga choćby częściowo obsady afro. Ostateczniewarto pisać musicale, takie jak „1989” czy „Piloci” (ten drugi w Romie), by opowiadać własne historie.

„Wicked” zaś to polemiczny wobec „Czarnoksiężnika” prequel, który zamiast kontynuować hejt na Czarownicę z Zachodu, pogłębia jej historię, starając się, nomen omen, odczarować klątwę rzuconą na jej inność. Przenosimy się w przeszłość, by zrozumieć, że...