Nieprzewidywalna, piękna, niezwykła

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Wygrywając Konkurs Chopinowski w 1965 roku, Martha Argerich odniosła ogromny sukces. Miała wtedy 24 lata

Martha Argerich to wielka muzyczna osobowość, pianistka tajemnicza i nieodgadniona. Jej koncerty są wyczekiwane, zwyciężczyni Konkursu Chopinowskiego z 1965 roku do dziś zachwyca swoimi improwizacjami i biegłością techniczną.

Urodziła się w 1941 roku w Argentynie, w Buenos Aires. Jej ojciec był profesorem matematyki, matka pochodziła z żydowskiej rodziny, której przodkowie wyemigrowali z terenów Rosji. Nie miała jeszcze trzech lat, gdy trafiła do przedszkola, gdzie po raz pierwszy zetknęła się z fortepianem, bezbłędnie odtwarzając melodię zagraną przez nauczycielkę. Regularną edukację muzyczną zaczęła jako pięciolatka. Jej nauczycielem został Włoch, Vincenzo Scaramuzza, który powiedział kiedyś, że Argerich mogła mieć sześć lat, ale jej dusza miała już... czterdzieści! Dziewczyna pierwszy koncert dała w wieku ośmiu lat.

Matka Marthy robiła wszystko, by rozwijać talent córki. Miała świadomość, że dziecko jest wyjątkowe. Rozpierała ją duma. Dokładała starań, by nie zaprzepaścić tego daru. Wykorzystywała każdą okazję, by prezentować możliwości Marthy przedstawicielom muzycznego świata, którzy pojawiali się w Buenos Aires.

Wśród nich znalazł się m.in. Friedrich Gulda, niekonwencjonalny austriacki pianista starszy od dziewczyny zaledwie o 11 lat. Muzyk zafascynował ją, chciała szlifować u niego swój warsztat. Po otrzymaniu stypendium od ówczesnego prezydenta Argentyny nastolatka przeniosła się z rodzicami do Wiednia i zaczęła studiować u Gulda. Pianista przekonywał, że Argerich „umie już wszystko”. Traktował zajęcia z nią bardziej jako inspirujące spotkania dwóch błyskotliwych...