Geopolityka a zawody przyszłości

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Ryzyka to słabnąca demografia, możliwe „odchudzenie” parasola USA, wysoki koszt autonomii technologicznej oraz skutki nieuporządkowanej migracji.

Globalizacja przestaje być bezkonfliktowym rozszerzaniem rynków. Wchodzimy w epokę bloków i „sieci przyjaciół”, gdzie współpraca odbywa się w korytarzach zaufania. Łańcuchy dostaw, energia i technologie strategiczne – zwłaszcza AI i półprzewodniki – stają się narzędziami geopolityki. Państwa „zamykają obwody” krytycznych kompetencji, budując odporność zamiast krótkoterminowej efektywności. To powrót polityki do gospodarki i nowa mapa ryzyka oraz szans dla krajów średniej wielkości i ich pracowników.

USA tworzą selektywną architekturę AI. Polska szczęśliwie wywalczyła miejsce w grupie z uprzywilejowanym dostępem do amerykańskich technologii. Mimo to powinniśmy dalej wzmacniać krajową wydajność cyfrową, czyli tzw. HPC, rozwijać inżynierię big data oraz wdrażać równocześnie konieczne standardy bezpieczeństwa. W gospodarce opartej na zaufaniu reputacja w obszarze cyberbezpieczeństwa i ładu regulacyjnego staje się walutą równie ważną jak kapitał.

Polska stoi teraz na rozdrożu: militaryzacja regionu, kłopoty modelu niemieckiego, presja Rosji i możliwe „odchudzenie” USA w NATO niosą ryzyka, ale i szanse dla produkcji obronnej, energetyki i elektroniki, słowem stworzenie gospodarczego...