Różne okresy ochronne dla chorych

Jednakowy okres ochrony przed zwolnieniem dla wszystkich chorych nie stanowi dyskryminacji bezpośredniej, ponieważ traktuje wszystkich w jednakowy sposób. Może jednak prowadzić do dyskryminacji pośredniej.

Sprawa zaczęła się w niewielkiej włoskiej firmie z branży gastronomicznej. Pracownica zatrudniona na czas nieokreślony przebywała dłuższy czas na zwolnieniu chorobowym. Korzystając ze zwolnienia lekarskiego, czuła się bezpiecznie, bo włoski układ zbiorowy dla sektora turystyki (CCNL) przewiduje, że pracownik jest chroniony przed zwolnieniem w trakcie choroby przez 180 dni nieobecności w roku kalendarzowym. Dopiero po przekroczeniu tego limitu pracodawca może rozwiązać umowę. Dodatkowo układ stanowi, że pracownik może złożyć wniosek o dodatkowy urlop bezpłatny do 120 dni, który wydłuża okres ochrony.

Pracownica została zwolniona po upływie 180 dni niezdolności do pracy. W tym czasie nie złożyła wniosku o dodatkowy, bezpłatny urlop, który dawałby jej kolejne dni ochrony. Jednak w trakcie choroby wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie, że jest osobą niepełnosprawną. Zaświadczenie uzyskała dopiero po rozwiązaniu umowy. Swoje zwolnienie uznała za przejaw dyskryminacji, a sprawa trafiła do sądu w Rawennie, który zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniami prejudycjalnymi.

Pytania do Trybunału

Pytania sądu włoskiego dotyczyły przede...