Uchwała Sądu Najwyższego - Izby Karnej z dnia 25 października 2000 r. (sygn. akt I KZP 30/2000)
Uchwała z dnia 25 października 2000 r. (sygn. akt I KZP 30/2000)
Sąd Najwyższy Izba Karna na posiedzeniu
w sprawie L.B.,
po rozpoznaniu, przekazanych na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w Poznaniu, postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2000 r., sygn. akt IV Ka 188/00, zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy:
1. Czy sformułowanie "przestępstwa zagrożone według prawa strony wzywającej i strony wezwanej karą pozbawienia wolności o maksymalnym wymiarze co najmniej jednego roku lub karą surowszą" zawarte w art. 2 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ekstradycji sporządzonej w Paryżu w dniu 13. 12. 1957 r. (Dz. U. z 1994, Nr 70, poz. 307) odnosi się w przypadku przestępstwa karno-skarbowego z art. 94 § 1 uks w zw. z art. 25 § 1 pkt 3 uks do zagrożenia określanego w przepisie szczególnym to jest art. 94 § 1 uks czy też do zagrożenia wynikającego z nadzwyczajnego zaostrzenia kary w sposób określony przez przepis art. 26 § 1 pkt. 2 uks?
W przypadku udzielenia odpowiedzi, iż decydujące znaczenie ma zagrożenie określone w przepisie szczególnym to jest art. 94 § 1 uks;
2. Czy końcowa część przepisu art. 14 ust.3 Europejskiej Konwencji o Ekstradycji sporządzonej w Paryżu dnia 13. 12. 1957 r. (Dz. U. z 1994 r., nr 70, poz. 307)"... chyba, że istotne...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta