![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Szukanie śladów wdeptanych w ziemię
Szukanie śladów wdeptanych w ziemię
Z Elżbietą Ficowską, członkinią Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu" rozmawia Iza Chruślińska
Stowarzyszenia zrzeszające "Dzieci Holocaustu" istnieją w wielu krajach na świecie. Czy można mówić o specyfice grupy polskiej?
Stowarzyszenie skupia ludzi, którzy byli w czasie wojny żydowskimi dziećmi skazanymi bez wyjątku na śmierć. Grupa polska ma rzeczywiście swoją specyfikę. Elementem łączącym jej członków jest przede wszystkim wspólnota losów, cud ocalenia. Są wśród nich tacy, którzy przez całe lata nie wiedzieli o swoim pochodzeniu, wychowywani w polskich rodzinach, bądź w domach dziecka, oraz tacy, którzy wynieśli z okresu wojny ciężki uraz i woleli ukryć prawdę o swym pochodzeniu.
Ci ludzie, albo nie wiedzący przez długie lata o swych żydowskich korzeniach, albo wychowani w przeświadczeniu, że należy je ukrywać, nie mieli kontaktu z tradycją czy kulturą żydowską. Byli wychowani w tradycji polskiej. Tu, w Polsce, są ich powiązania rodzinne, sentymentalne, religijne, kulturowe, tym więzom towarzyszy wiedza o własnym pochodzeniu. Wielu z nich poznało prawdę o nim już jako dorośli ludzie. Przybrani rodzice tych "dzieci" odchodzą, i albo wyznają im prawdę przed śmiercią, albo też milczą do końca. Zdarza się, że ich przybrane dzieci trafiają na ślady...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
