![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Iść boso po śniegu
Do spisywania wspomnień namówili Ote Pavela lekarze. Pisanie miało pełnić rolę terapeutyczną. Pisał więc: "Z tego, co robiłem, pisanie jest najtrudniejsze. Wydaje mi się cięższe od górnictwa. Piszę też w nocy. Budzę się i robię notatki. Prowadząc taki tryb życia, można zwariować".
Leo Popper, czeski Żyd z odległego o 30 kilometrów od Pragi Busztiehradu, do partii komunistycznej wstąpił zaraz po wojnie. Początkującym komunistą stał się jednak wcześniej, gdy po ucieczce z Legii Cudzoziemskiej w więzieniu w hiszpańskiej Maladze nauczył się śpiewać "Avanti popolo". Wojnę cudem przeżyje, wraz ze starszymi synami: "Teresin, Oświęcim, Mauthausen i marsze śmierci w trzydziestostopniowych mrozach, i dźwiganie kamieni po mauthauseńskich schodach w trzydziestostopniowym upale i wszystkie te wspaniałe rzeczy, jakie im Niemcy zgotowali".
Po obozie, do domu w Busztiehradzie przywiezie go, furą, żołnierz Armii Czerwonej. Dość było tego, by Leo zachwycił się komunizmem bez reszty, a przecież naczytał się też, że w nowym ustroju nie będzie się ludzi dzieliło na Żydów i nie-Żydów. W partii nie powierzono mu żadnej ważnej funkcji, musiał zarabiać jako komiwojażer (szło mu nieźle, skoro sprzedał odkurzacz we wsi pozbawionej prądu), ale bardzo się starał, "żeby komunizm wyprzedził kapitalizm, jak sobie tego życzył...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
