![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Renata Tebaldi
Jej kariera rozpoczęła się, gdy w 1946 r. zaśpiewała w przedstawieniu inaugurującym powojenną działalność La Scali. Dyrygował Arturo Toscanini i to on odkrył ją dla świata. Pierwszy powiedział, że ma głos anioła, co potem za nim powtarzano. Jej specjalnością stały się liryczne role skrzywdzonych kobiet, takich jak Desdemona w "Otellu", ale nie stroniła od postaci bardziej dramatycznych (Adriana Lecouvreur z opery Cilei czy Tosca).
Świat fascynował się jej rywalizacją z Marią Callas, bardziej wykreowaną przez media niż wynikającą z charakteru obu artystek. Nie dorównywała rywalce temperamentem scenicznym, przewyższała ją szlachetnością i nieskazitelnym brzmieniem głosu. Tak jak Callas karierę zakończyła stosunkowo wcześnie, w 1973 r. Nigdy nie wyszła za mąż, po śmierci ukochanej matki mieszkała z guwernantką Tiną.
Zmarła w swym domu w San Marino po długiej chorobie.
j.m.