![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Aleksy Antkiewicz
31 października 2005 | Dodatek Rzeczpospolitej | JP
Był bokserem, który uznawał tylko atak. Dlatego nazwano go Bombardierem z Wybrzeża. Aleksy Zaczynał treningi na Oksywiu w Gdyni, w klubie Błękitni. W 1939 roku dostał się na dziesięć dni wraz z ojcem do niemieckiej niewoli. Później wciągnięto go na listę przymusowych robotników. Na pierwszych powojennych igrzyskach olimpijskich w Londynie (1948) w walce o brązowy medal pokonał Argentyńczyka Nuneza. Nie miał szczęścia do mistrzostw Europy. Podczas pamiętnych dla Polaków mistrzostw w Warszawie (1953) dotarł do półfinału, gdzie przegrał z pięściarzem ZSRR Władymirem Jengibarianem. Pięć razy był mistrzem Polski, po zakończeniu kariery trenował bokserów Wybrzeża Gdańsk i Czarnych Słupsk.
j.p.