![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zhao Ziyang
31 października 2005 | Dodatek Rzeczpospolitej | NK
9 maja 1989 r. Zhao przyszedł do studentów uczestniczących w demonstracji na placu Tiananmen. Tak mi przykro, że przychodzę za późno, zbyt późno... powiedział. Nie udało mu się zapobiec wprowadzeniu stanu wyjątkowego ani krwawemu stłumieniu prodemokratycznych protestów. Został oskarżony o wspieranie kontrrewolucji, zdymisjonowany i osadzony dożywotnio w areszcie domowym. Jest nareszcie wolny powiedziała, gdy zmarł, jego starsza córka Wang Yannan. Wcześniej był gubernatorem Syczuanu, jednej z największych i najbardziej zaludnionych prowincji Chin, która dzięki jego polityce rolnej stała się wzorem dla innych. On sam zaś awansował na premiera Chin (1980 1987). Zhao Ziyang zmarł w pekińskim szpitalu po wylewie krwi do mózgu.
kid