HENRYK V
Henryk V, król niemiecki od 1099 roku i cesarz od 1111 roku, był ostatnim władcą z dynastii salickiej. Na arenę wielkiej polityki wkroczył jako osiemnastolatek w 1104 roku, gdy w wielkim sporze o inwestyturę kościelną opowiedział się przeciwko ojcu, cesarzowi Henrykowi IV. Stanął na czele sprzysiężenia książąt, uwięził ojca i rok później zmusił do abdykacji. Choć w polityce był twardy i zdecydowany, nie sprawdził się jako wódz. Wyprawy na Węgry (1108) i Polskę (1109) zakończyły się fiaskiem. Nieco lepiej wiodło mu się we Włoszech. Kompromis z papieżem okazał się jednak krótkotrwały i w drugim dziesięcioleciu XII wieku konflikt o inwestyturę rozgorzał na nowo. Na kościelną ekskomunikę i wybór papieża Gelazego II, cesarz odpowiedział elekcją własnego kandydata antypapieża Grzegorza VIII i zbrojną wyprawą do Włoch. Spór zakończył dopiero konkordat podpisany w 1122 roku w Wormacji.
Rz