Polska po Mieszku
Mieszko I zmarł 25 maja 992 roku. Bolesław, jego syn pierworodny z matki Dobrawy, księżniczki czeskiej, natychmiast silną ręką chwycił władzę, wypędzając macochę Odę (córkę niemieckiego margrabiego Miśni Teodoryka) i przyrodnich braci. Wiedział dobrze, że tylko pozbywszy się konkurencji, może ocalić dzieło ojca i utrzymać zjednoczone państwo. A było o co walczyć. Mieszko w ciągu swego panowania podwoił obszar piastowskiej domeny. Jej trzon stanowiły Wielkopolska, Kujawy i Mazowsze, ale wpływy polskie obejmowały też Pomorze Zachodnie, Śląsk i Małopolskę. Bolesław, wzorem ojca, nie zamierzał drażnić ani cesarza, ani papieża. Starania o ich poparcie musiały się skończyć sukcesem, bo w źródłach nie ma wzmianki, aby interweniowali w obronie wygnanej księżnej i jej synów.
Panowanie Bolesława, przez potomnych zwanego Wielkim lub Chrobrym, naznaczyły trzy doniosłe wydarzenia. Na początku 997 roku na dworze polskiego księcia pojawił się Wojciech, biskup praski zmuszony do opuszczenia swej diecezji, przyjaciel cesarza Ottona III, spragniony głoszenia Ewangelii wśród pogan. Bolesław życzliwie przyjął...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta