Krajowe fundusze emerytalne: co i dlaczego kwestionuje Komisja Europejska

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

Z orzecznictwa Trybunału w Luksemburgu jasno wynika, że względy ekonomiczne nie mogą uzasadniać ograniczeń swobód zagwarantowanych w traktacie – przypominają sędzia Sądu Giełdowego przy GPW SA Michał Bałabanow oraz doktorant w Katedrze Prawa Finansowego WPiA UW Łukasz Adamczyk

W związku z wszczętym przez Komisję Europejską postępowaniem dotyczącym ograniczeń inwestycyjnych polskich funduszy emerytalnych warto bliżej się przyjrzeć zarówno kwestionowanym przez nią ograniczeniom, jak i ewentualnej podstawie i możliwości obrony stanowiska rządu polskiego. Ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (ustawa) nakłada na fundusze szereg pośrednich oraz bezpośrednich ograniczeń w zakresie dokonywania inwestycji za granicą. Ograniczenia te, w szczególności dotyczące inwestycji w państwach członkowskich Unii i będących stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), mogą być sprzeczne ze wspólnotową zasadą swobody przepływu kapitału, co oznaczałoby teoretycznie, że fundusze emerytalne nie są zobowiązane do ich przestrzegania.

Swoboda przepływu kapitału

Zgodnie z art. 56 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) wszelkie ograniczenia przepływu kapitału między państwami członkowskimi, jak również między państwami członkowskimi a państwami trzecimi są zakazane. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) swoboda przepływu kapitału posiada bezpośredni skutek także w stosunku do państw trzecich. Oznacza to, że jednostka może powoływać się na art. 56 TWE w postępowaniu przed sądem krajowym lub organem administracji publicznej, który ze względu na zasadę supremacji prawa wspólnotowego jest...