Prywatne spotkania z mistrzami

źródło: Albertina Museum

Pablo Picasso „Kobieta w zielonym kapeluszu”, 1947 r.

źródło: Albertina Museum

Alexej von Jawlensky „Dziewczyna w kapeluszu z kwiatami”, 1910 r.

źródło: Albertina Museum

Rene Magritte „Zaczarowane otoczenie”, 1953 r.

źródło: Albertina Museum

Wassily Kandinsky „Pejzaż”, 1910 r.

źródło: Albertina Museum

Edgar Degas „Dwie tancerki”, ok. 1905 r.

Wystawa „Od Moneta do Picassa. Kolekcja Batliner” gromadzi tłumy. Muzeum Albertina otrzymało w stały depozyt około 500 dzieł zgromadzonych przez prywatnych kolekcjonerów z Liechtensteinu

W pierwszej odsłonie przedstawiono prace powstałe od końca XIX do połowy XX wieku, w porządku chronologicznym. To kilkadziesiąt lat największych zmian w sztuce, wspaniała okazja do repetycji z jej historii, zwłaszcza że wszystkie nazwiska z górnej półki.

Zrównanie epok

Introdukcję stanowią „Nenufary” Claude’a Moneta z 1919 roku. Stary malarz stworzył dziesiątki ich wariantów. To jedna z tych niepokojących kompozycji, których datę powstania można by uważać za pomyłkę. Dzieło genialne, zda się, bezpośrednio sąsiadujące w czasie z ekspresyjną abstrakcją.

Na wystawie zwróciłam uwagę na widzów z Francji i Rosji, którzy przyszli nacieszyć się dokonaniami rodaków.

Przed pastelowym portretem małej Elisabeth Maitre autorstwa Pierre-Auguste’a Renoira (dziełko wczesne, z 1879 roku, ale już mistrzowskie, trafnie oddające wdzięk i temperament modelki) długo stała młoda francuska matka z dwojgiem dzieci.

– Narysuj mi to – prosił mamę chłopczyk, podczas gdy jego siostra usiłowała po swojemu zinterpretować „Dwie tancerki” Edgara Degasa, wspaniały pastel z 1905 roku. Zastanawiałam się, co robi większe wrażenie – niematerialne tiule tandetnych spódniczek czy „struktura” ruchu baletnic? Jedno i drugie nie do podrobienia.

W sali z rosyjską awangardą usłyszałam głośne rozmowy w języku Rodczenki....