![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Przepisy o urlopach wypoczynkowych z komentarzem
Kodeks pracy – wyciąg (art. 152 – 173)
DZIAŁ SIÓDMY
Urlopy pracownicze
Rozdział I
Urlopy wypoczynkowe
Art. 152. [Definicja, zakaz zrzeczenia] § 1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, zwanego dalej „urlopem”.
§ 2. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
Komentarz: Każdy pracownik, czyli osoba świadcząca pracę w ramach stosunku pracy, a więc na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 k.p.), ma prawo do urlopu wypoczynkowego. Ta czasowa i płatna nieobecność w firmie, jako podstawowe uprawnienie pracownicze, ma służyć wypoczynkowi i regeneracji sił fizycznych i psychicznych. Pracownikowi gwarantuje to Konstytucja RP (art. 66 ust. 2), a potwierdza m.in. art. 14 kodeksu pracy, określający podstawowe zasady prawa pracy. Ten przepis mówi o prawie pracownika do wypoczynku. Uprawnienie to wynika także z konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 132 (z 24 czerwca 1970 r. o corocznych płatnych urlopach) oraz Europejskiej Karty Społecznej (DzU z 1999 r. nr 8, poz. 67).
∑ Urlop wypoczynkowy musi być nieprzerwany, płatny i udzielany co roku. Zasada nieprzerwanego urlopu nakłada na pracodawcę obowiązek udzielenia go w całości jako niedzielonego okresu. O podział urlopu może wystąpić tylko pracownik. Odpłatność oznacza, że za czas wypoczynku pracownik ma dostać wynagrodzenie,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
