![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Karne opłaty za przekroczenie mocy trudne do podważenia
Taryfy na prąd należą do wzorców umownych, a nie aktów normatywnych. Nie można ich też kwestionować, powołując się na zasady współżycia społecznego
Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 6 maja 2010 r. (II CSK 595/09).
W sprawie tej przedsiębiorca bronił się m.in. przed obciążeniem go przewidzianymi w taryfie opłatami za przekroczenie mocy ustalonej w umowie z firmą energetyczną. Przedsiębiorcą tym jest spółka z o.o. Konstalex. Łączyła ją z PGE ZETŁT umowa dotycząca sprzedaży energii elektrycznej zawarta w maju 2000 r., przewidująca dostarczanie jej zgodnie z taryfą zatwierdzoną przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
W umowie zastrzeżono, że w razie zmiany taryfy dla energii elektrycznej będzie obowiązywała nowa taryfa bez potrzeby zmiany umowy czy sporządzania aneksu do niej.
Nowa taryfa po ostrzeżeniach
W 2005 r. zaczęła obowiązywać nowa taryfa przewidująca karne stawki opłat za nielegalny pobór energii, w tym za przekroczenie w okresie rozliczeniowym mocy ustalonej w umowie. Podstawą do ich ustalenia był § 43 rozporządzenia z 23 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń za energię elektryczną.
Chodziło o zdyscyplinowanie, w imię bezpieczeństwa energetycznego,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
