Dojrzewanie nowej lewicy

źródło: AFP

źródło: AFP

Od tygodnia w Londynie trwa okupacja placu wokół katedry św. Pawła

Protesty „oburzonych”, które przetaczają się przez kraje Zachodu, nie zwiastują rewolucji. Ale mogą usprawnić demokratyczne mechanizmy

– Jesteśmy tutaj, bo stanowimy 99 procent społeczeństwa – powtarzają zgodnie demonstranci w Nowym Jorku, Bostonie, Chicago, Los Angeles, Miami, a nawet na Alasce. Wrogi jeden procent to najbogatsi Amerykanie: bankierzy, finansiści, lobbyści i szefowie „chciwych korporacji" – którzy wciąż się bogacą, podczas gdy milionom Amerykanów brakuje pieniędzy na lekarza, jedzenie czy dach nad głową.

Demonstranci ze śpiworami, namiotami, transparentami, flagami dotarli też do Waszyngtonu. Obozowisko rozbili w parku niedaleko Białego Domu. Pod pomnikiem generała unionistów Jamesa McPhersona rozprawiają o przyczynach kryzysu i o tym, że świat może być lepszy. Śpiewają, grają na bębnach oraz na gitarze z przyklejoną naklejką: „wszyscy moi bohaterowie mają kartoteki w FBI". A korzystając z pięknej pogody – w niektóre dni w Waszyngtonie temperatura w październiku przekracza 20 stopni – grają w hula-hoop lub ganiają się radośnie dookoła namiotów.

Spotykają się też na wykładach o rewolucyjnych bohaterach, cytują złote myśli F.D. Roosevelta i Martina Luthera Kinga, malują kolejne transparenty i oczywiście demonstrują. Czasem tylko z plakatami w dłoniach. Czasem z ustami zaklejonymi jednodolarówkami....