![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Donald Tusk w panice
Dlaczego w wykonaniu tego rządu reformy muszą zawsze oznaczać podwyżki podatków? Czy już nie ma w tym państwie, panie premierze, zbędnych instytucji i nadmiaru biurokracji? – pyta publicysta
Dwa kolejne wystąpienia programowe – exposé – Donalda Tuska dzieliły zaledwie cztery lata, a były to wystąpienia tak różne, jakby stali przed nami zupełnie różni ludzie.
Pierwszą mowę wygłaszał tuż przed załamaniem się znakomitej koniunktury w Polsce i w Europie pewny siebie młodzieńczy liberał, optymista i wizjoner, który aż kipiał z niecierpliwości, by reformować wszystko w zasięgu wzroku. Wystąpienie przypominało swą długością oracje kubańskiego El Comandante, dlatego że premier starał się szczegółowo opisać nową, lepszą Polskę, jaka miała się narodzić – szybko! – dzięki prostym receptom ekonomicznym i radykalnej polityce jego gabinetu.
Na formę i przekaz exposé w ostatni piątek miał wpływ, jak się wydaje, jeden tylko czynnik: lęk graniczący z paniką. Tym razem to czarna wizja powodowała premierem i sprawiła, że znów nie wygłosił klasycznego exposé.
Lęk przed kryzysem
Lęk premiera był prawie namacalny, wyraźnie obecny w jego ekspresji i mowie ciała. Zobaczyliśmy na własne oczy, jak kryzys europejski, który wywiera brutalną presję na bezradne rządy eurolandu, stawia pod ścianą również naszą „zieloną wyspę" i nasz rząd. To dlatego głównym adresatem tego exposé, jak wielu od razu zauważyło, wydawały się agencje ratingowe i analitycy rynków finansowych, dopiero w następnej kolejności Sejm i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
