![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zwolnienie powinno przysługiwać wszystkim funduszom Orzecznictwo
Dyskryminacyjne traktowanie podatkowe funduszy inwestycyjnych z siedzibą w państwach trzecich w sposób nieusprawiedliwiony ogranicza swobodę przepływu kapitału
Potwierdza to wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 10 maja 2012 r. w sprawie Santander (ściślej, w sprawach połączonych od C 338/11 do C 347/11). Choć zapadł w sprawie francuskiej, to ma on fundamentalne znaczenie także dla oceny polskich przepisów.
Ustawowe reguły
W świetle ustawy o CIT zwolnione podmiotowo z tego podatku są polskie fundusze inwestycyjne działające na podstawie ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. Przy spełnieniu pewnych warunków zwolnione są także – począwszy od 1 stycznia 2011 r. na podstawie wyraźnego przepisu ustawy – fundusze inwestycyjne z siedzibą w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Zwolnienia te wynikają z art. 6 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o CIT. Zgodnie z polskimi przepisami na takie preferencyjne traktowanie nie mogą więc liczyć fundusze inwestycyjne z państw trzecich, tj. spoza UE i EOG. Dywidendy wypłacane tym funduszom przez polskie spółki podlegają ogólnym zasadom opodatkowania. Trzeba więc od nich pobierać podatek u źródła.
Zasada swobody przepływu kapitału
Zgodnie z art. 63 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zasada swobody przepływu kapitału obowiązuje nie tylko w relacjach między państwami członkowskimi, ale także z państwami trzecimi. Odmienne traktowanie funduszy z siedzibą w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
