Adria – sława, upadek, zapomnienie

źródło: NAC

„Adria” podczas okupacji. Szyk, ale już niedostępny Polakom

źródło: NAC

Wygibasy dla niemieckich gości w 1940 roku

źródło: Archiwum

Rozbrajanie 600-milimetrowego pocisku podczas powstania

źródło: NAC

Przedwojenny bal sylwestrowy – goście godzili się na ścisk, byleby tam być

Varsaviana | Jeden z najsłynniejszych lokali rozrywkowych zamarł wiele lat temu. Teraz ucichły biura znajdujące się na wyższych piętrach. „Adria” jest pusta

Pod koniec lat 20. ubiegłego wieku zaczęto budować dom biurowo-dochodowy przy ul. Moniuszki. Stawiało go włoskie towarzystwo ubezpieczeniowe, którego przydługiej nazwy prawie nikt nie potrafił powtórzyć, ale jej skrót stał się znany w całej Polsce.

Dziś o „Adrii" krążą legendy, zaciemniające obraz przeszłości. Na przykład nie była to restauracja, jak do dziś się pisze, ale „przedsiębiorstwo kawiarniano-dancingowo-kabaretowe" (termin z epoki). Wielu upatruje sławy tego miejsca w obrotowym parkiecie tanecznym, tymczasem tłumy (do 2,5 tysiąca ludzi dziennie!) waliły tam przede wszystkim do zimowego ogrodu kawiarnianego, pełnego roślin oraz ptaków.

Droższa niż... pociąg pancerny

Początek lat 30. to dla warszawskiej gastronomii fatalne czasy. Zaczynał się światowy kryzys ekonomiczny, czynsze szły w górę, spadała zamożność klientów i w efekcie plajtowało coraz więcej lokali. Zbankrutowały tak głośne firmy, jak „Udziałowa" na Nowym Świecie 30, „Cafe Bristol", „Stecki i Borkowski" oraz „Złoty Róg" u zbiegu Alej Jerozolimskich z Marszałkowską. Tymczasem w mieście zaczął się pojawiać

p. Franciszek Moszkowicz, współwłaściciel znanej lwowskiej „Bagateli" – człowiek obrotny i wielce doświadczony,...