Między Bułhakowem a Sorokinem

źródło: Rzeczpospolita

Piotr Gociek „Demokrator". Wydawnictwo Ender, 2012, oprawa miękka. 496 str.

Cały „Demokrator” osadzony jest w tradycji skazu, ale ma i fragmenty mitotwórcze, epickie, modernistyczne i postmodernistyczne. W ten sposób – powiedziała mi kiedyś Tatiana Tołstoj – „szybko czyta się świat”

krzysztof Masłoń

Powieść Piotra Goćka to potencjalny bestseller, o czym przekonuje jej język, fabuła, przesłanie. Rzec by można, że to wręcz murowany hit, tyle że z bestsellerami sprawa nieprosta, na co autor „Demokratora" przedstawia stosowne przykłady z dziejów Gorodopolis wzięte. A co to Gorodopolis? Nasze miasto świata, nasza duma – i to niech na razie wystarczy.

W każdym razie w Gorodopolis „bestsellerową powieścią" staje się książka, której nikt jeszcze na oczy nie widział. „Nie ma co się dziwić – tłumaczą – nie takie sztuki w naszym Sztabie Propagandy są możliwe. Ot, w poniedziałek (autor – przyp. K.M.) tekst oddał, we wtorek prace się zaczęły, w środę giganokomputery film wygenerowały, a od czwartku rana wiszą już w całym kraju billboardy. Książka też się ukaże, spokojna głowa, w następny poniedziałek, i zapewniam, że będzie bestsellerowa. Zadbają o to stosowne czynniki. Bestsellerowość to bowiem zbyt poważna sprawa, by zostawiać ją w rękach niewyrobionych czytelników".

Jak na razie uczymy się od Gorodopolis pilnie, ale wszystkiego nie wyuczyliśmy się jeszcze. I dlatego „Demokrator" bestsellerem raczej nie zostanie. Przynajmniej na razie. Ale powiedzmy najpierw, cóż to za książka.

Odzywają się...