Pracownicy mobilni tracą podwójnie

źródło: Rzeczpospolita

Mirosława Zugaj doradca podatkowy w Grant Thornton

Jeśli charakter pracy i codzienne obowiązki polegają na nieustannym przemieszczaniu się po określonym, nawet rozległym, obszarze, to zatrudniony nie odbywa podróży służbowej. Jednak zwrot wydatków za wyjazd nie powinien być opodatkowany

Pracownicy mobilni cały czas odczuwają niekorzystne dla nich skutki uchwały Sądu Najwyższego (SN) z 19 listopada 2008 r. (II PZP 11/08) nie tylko w odniesieniu do diet. Uchwała ta wykorzystywana jest także do tego, by wywieść z niej konieczność opodatkowywania innych świadczeń, jakie w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych otrzymują pracownicy mobilni.

Zdarza się bowiem często, że pracownicy ci nocują na koszt pracodawcy, zwracane są im koszty używania samochodów czy wydatki na bilety. Niniejszy artykuł dotyczy problemu zwrotu kosztów noclegu takim pracownikom.

To nie delegacja

Przypomnijmy, iż SN w przywołanej uchwale wskazał, że w odniesieniu do pracowników, wykonujących na co dzień pracę w siedzibie spółki, wyjazd poza nią jest zjawiskiem wyjątkowym (nawet jeżeli w umowie o pracę jako miejsce jej wykonywania wskazano: „cały kraj").

Natomiast jeśli charakter pracy i codzienne obowiązki polegają na nieustannym przemieszczaniu się po określonym – nawet rozległym – obszarze, to dany pracownik – wyjeżdżając – nie odbywa podróży służbowej.

Podstawą podróży służbowej jest bowiem polecenie wyjazdu poza siedzibę pracodawcy lub poza stałe miejsce wykonywania pracy. W poleceniu powinno być zawarte:

- określenie zadania,

- termin,

- miejsce realizacji.

Zadanie musi...