Partnerzy mułły Omara

źródło: AP

Okolice Kabulu, ostatni dzień marca. Poranna modlitwa afgańskiego policjanta

Z talibami w Afganistanie próbują negocjować pokój już prawie wszyscy. Dotąd najgorzej wychodziło to prezydentowi.

Na Hamida Karzaja czekali rozwścieczeni parlamentarzyści. Właśnie wrócił z dwudniowej wizyty w Katarze, gdzie miał rozpocząć rozmowy pokojowe z talibami. – Przebieg negocjacji powinien być uzgodniony z narodem! Prezydent nie może takich decyzji podejmować sam – grzmiał z trybuny Izby Ludowej, czyli niższej izby afgańskiego parlamentu, Mojen Marastijal, członek Partii Prawdy i Sprawiedliwości. Poparła go większość ugrupowań opozycji.

Wprawdzie biuro prezydenckie w oficjalnym komunikacie zaprzeczyło, by doszło do spotkania szefa państwa z wysłannikami jednookiego mułły Omara, który kieruje ruchem talibów, ale w Kabulu mało kto w to wierzy.

Choć od początku amerykańskiej interwencji w Afganistanie w 2001 r. oficjalnie trwa tu wojna z talibami, ostatnio niemal wszystkie partie polityczne próbują się z nimi dogadać. – Najgorzej wychodzi to prezydentowi, bo talibowie dotąd nie uznawali go za partnera do rozmowy – mówi w rozmowie z „Rz" Hafizullah Gardesz z afgańskiego oddziału Instytutu Badań nad Wojną i Pokojem. Dowodem na to, że do negocjacji w Dausze jednak doszło, może być pierwsza decyzja prezydenta po powrocie z Kataru – powołanie specjalnej komisji, która ma zbadać sprawę uwięzienia około tysiąca, często związanych z talibami, mułłów, którzy głosili antyrządowe kazania.

Talibowie uznawali dotąd Hamida Karzaja za marionetkę Zachodu...