![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Płatnik odpowie po latach za błąd w Rp-7
Gdy ZUS zawyżył wysokość świadczenia pracownikowi z tego powodu, że pracodawca podał nieprawdziwe informacje, może go zobowiązać do zwrotu nadpłaty. Nie ma tu zastosowania ograniczenie jego odpowiedzialności do trzech lat
ZUS może żądać od osoby, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych jego zwrotu na zasadach określonych w przepisach ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.; dalej ustawa o sus) lub w przepisach regulujących prawo do określonych świadczeń – np. do rent lub emerytur.
Jeżeli jednak powodem tej nadpłaty było przekazanie przez płatnika składek lub inny podmiot nieprawdziwych danych, które miały wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość, obowiązek zwrotu nadwyżki wraz z odsetkami obciąża odpowiednio tego płatnika lub inny podmiot (art. 84 ust. 6 ustawy o sus).
Wbrew faktom
Jeśli więc np. pracodawca podał nieprawdziwe informacje w dokumentach dotyczących swego pracownika i dane te miały bezpośredni wpływ na prawo do świadczenia lub jego wysokość, to będzie musiał zwrócić tę nadpłatę. Przy czym nieprawdziwe dane to takie informacje, które są niezgodne ze stanem faktycznym.
Zatem przepis art. 84 ust. 6 ustawy o sus to podstawa prawna do żądania zwrotu wypłaconych świadczeń od płatnika składek, mimo że to nie on pobrał nienależne świadczenie. Umożliwia on ZUS-owi odzyskanie świadczeń, które...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
