Koszty egzekucyjne zyskiem państwa

autor zdjęcia: Jakub Ostałowski

źródło: Fotorzepa

Dalsze uprzywilejowanie komorników w egzekucji administracyjnej nie ma konstytucyjnych podstaw 
– zwraca uwagę ekspert.

Trybunał Konstytucyjny po raz kolejny w odniesieniu do ustawy o komornikach sądowych i egzekucji wyrokiem z 26 czerwca 2012 r. sygn. akt P 13/11 uznał, że art. 49 ust. 2 zdanie pierwsze tej ustawy przez to, że w każdym wypadku umorzenia zawieszonego wcześniej postępowania egzekucyjnego przewiduje pobieranie od dłużnika opłaty stosunkowej w wysokości nie niższej niż 1/10 wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, jest niezgodny z Konstytucją RP. Wyrok ten utrwala przyjętą przez TK linię orzekania, że wynagrodzenie komornika z tytułu prowadzonej egzekucji powinno być powiązane ze skutecznością czynności egzekucyjnych oraz ich pracochłonnością.

Należy podkreślić ogromne znaczenie orzeczeń TK w wypracowywaniu zasad ustalania wysokości i pobierania kosztów egzekucyjnych. Kwestia konstytucyjności art. 49 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji była już przedmiotem oceny TK (w wyrokach z: 17 maja 2005 r., sygn. P/6/04, OTK ZU nr 5/A/2005, poz. 50; 24 lutego 2003 r., sygn. K 28/02, OTK ZU nr 2/A/2003, poz. 13; 3 grudnia 2003 r., sygn. K 5/02, OTK ZU nr 9/A/2003, poz. 98 oraz z 8 maja 2006 r., sygn. P 18/05 (OTK ZU nr 5/A/2006, poz. 53).

Model postępowania

Na szczególną uwagę zasługuje wyrok z 17 maja 2005 r., w którym TK po raz pierwszy orzekł, że art. 49 zdanie drugie i trzecie w związku z art. 45 ust. 2 ustawy jest niezgodny z art. 2 konstytucji. Po raz drugi...