Rewolucja seksualna w raju

źródło: Noir sur Blanc

Rysunki Sławomira Mrożka udostępnione dzięki uprzejmości Noir sur Blanc

źródło: Noir sur Blanc

Rysunki Sławomira Mrożka udostępnione dzięki uprzejmości Noir sur Blanc

źródło: Noir sur Blanc

Rysunki Sławomira Mrożka udostępnione dzięki uprzejmości Noir sur Blanc

autor zdjęcia: Magda Starowieyska

źródło: Fotorzepa

Sławomir Mrożek

Sławomir Mrożek o Adamie i Ewie, swojej najnowszej sztuce „Karnawał” i pozycji w polskim teatrze.

Rz: Kiedy zacząłem czytać  „Karnawał", pomyślałem, że znów jest pan prorokiem. Biskup, jedna z postaci sztuki, namawia do ubóstwa i sam je praktykuje. Pisał pan to kilka lat temu, a potem pojawił się papież Franciszek...

Sławomir Mrożek: To takie małe proroctwo...

Ale jednak proroctwo... i to zaskakujące.

Franciszek zbyt krótko jest papieżem, by być pewnym, jak sprawy się potoczą. Dużo zależy od lojalności biskupów.

Kiedy w „Karnawale" Prometeusz chce wejść do Kościoła katolickiego, Biskup mówi: „W tym Kościele nie ma herosów, jego wyznawcy są słabi, wymagają opieki i pocieszenia". Wrócił pan do korzeni Kościoła, jego stale zapominanej misji?

Odezwała się we mnie Polska. Naród, którego jestem częścią, do którego zawsze mam stosunek osobisty. Wspólnota ze wszystkimi jej wadami i słabościami.

Gdzie jest Bóg w tej sztuce?

Dokładnie nie wiadomo.

A w ogóle to, czy napisał ją Sławomir Mrożek, czy jednak Baltazar, którego imieniem sygnował pan niedawno wydaną autobiografię?

Jednak Sławomir Mrożek. Nie wypada wycofywać się z zawodu, bo znany jestem jako Sławomir Mrożek i tak już będzie do końca.

„Karnawał" powstał  w...