Koniec ery niezatapialnych
Doświadczenia Polski, zarówno KNF, jak również BFG, mogą i powinny być wykorzystane przy konstruowaniu rozwiązań dla bezpieczeństwa systemu bankowego w Unii Europejskiej.
Wśród licznych regulacji przyjętych w efekcie wniosków wyciągniętych z obecnego kryzysu i mających za cel zapobieganie podobnym kataklizmom w przyszłości, wyróżniają się niewątpliwie te, które bezpośrednio skierowane są na szeroko rozumianą poprawę bezpieczeństwa banków. Rdzeń tu stanowią te rozwiązania, które budują fundamenty bezpiecznego biznesu bankowego. Dotyczą one kapitału i płynności (dyrektywa i rozporządzenie na temat zarządzania ryzykiem kredytowym – CRD IV i CRR). Drugą część stanowi zestaw instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków (dyrektywa BRRD).
Logika jest tu następująca – z jednej strony prawne podwyższenie norm bezpieczeństwa w prowadzeniu „normalnego" biznesu bankowego, a gdyby to miało się okazać niewystarczające, procedury i narzędzia minimalizacji negatywnych skutków ewentualnej sytuacji kryzysowej w skali mikro, czyli jednego podmiotu.
Obie te regulacje wspierane są przez zamysł wprowadzenia kolejnej dyrektywy dotyczącej bezpiecznej struktury systemu bankowego, określanej jako wypełnienie ostatniej luki regulacyjnej (tzw. raport Liikanena). Chodzi nie tylko o to, jakich żelaznych reguł bank ma przestrzegać, aby być bezpiecznym, ale jakiej skali biznesu, mierzonego sumą bilansową, nie powinien przekroczyć, aby uniknąć problemów w zarządzaniu, aby łatwiej było go nadzorować i aby w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta