Dzikie Pola na Mazurach

autor zdjęcia: Iwona Trusewicz

źródło: Plus Minus

W Garbnie pozostało kilkunastu mieszkańców

autor zdjęcia: Iwona Trusewicz

źródło: Plus Minus

autor zdjęcia: Iwona Trusewicz

źródło: Plus Minus

Straży Granicznej pozostaje sprawdzać zakamarki opuszczonych domów

Wsie wciąż są na mapach, ale ludzie odeszli. Rozpadają się domy, zarastają drogi. Przy polskiej granicy Unii z Rosją powiększa się ziemia bezludna. Pięknie tu i strasznie.

Co roku nadgraniczna mazurska gmina Górowo Iławeckie staje się mniejsza o ponad 50 osób. Proces wyludniania trwa od ponad 15 lat. Wtedy w gminie mieszkało 8300 ludzi. Dziś o 1000 mniej.

– Całe wioski znikają. W Malinowie pozostała jedna osoba, podobnie w Reszkowie; opuszczone zostały Warszkajty, Włodkowo; w Grądziku pozostało siedmiu mieszkańców; w Powierszu sześciu, w Wormiach – 12 – wylicza Sławomira Worobiec kierująca w gminie działem ewidencji ludności.

Pustelnik z Mędrzyk

W sąsiadującej z Górowem gminie Lelkowo ostatni człowiek opuścił wieś Mędrzyki 13 lat temu. Mapa Google wciąż pokazuje nazwę, choć domów już nawet satelita nie wypatrzy. Rozpadły się, zarosły chwastami. Widać tylko wielką białą dziurę – tajemniczą żwirownię przy gruntówce do Piela. Miejscowi opowiadają, że tak naprawdę to skład odpadów lub zużytej broni, bo wybudowało ją wojsko.

Do Rosji stąd kilometr. Rzeka Ławia wlewa się między morenowe wzgórza w płaską dolinkę, w której przez kilka wieków żyła ponad setka ludzi. 30 lat temu były tu sklep, szkoła, świetlica, biblioteka.

Ostatni mieszkaniec – wojskowy osadnik Stanisław Sanocki – żył tu sam jakieś 10 lat z psem i kotem w dwóch izbach rozpadającego się domu. Miał pasiekę, zbierał jagody, jesienią grzyby. Po chleb dojeżdżał rowerem trzy kilometry do Jachowa. Zimą przejazdu nie...