Oskarżyciel objazdowy

źródło: Dubrovnik Summer Festival archive

„List z 1920 roku”. Mundur, modlitwa, nagrobki, czyli Bośnia mniej pastoralna

źródło: Dubrovnik Summer Festival archive

autor zdjęcia: Magda Starowieyska

źródło: Fotorzepa

Anna Polony nie zamierza już występować w Starym Teatrze

źródło: Dubrovnik Summer Festival archive

Beczka pełna krwi na scenie Atelie 212: starczy do ochlapania wszystkich

Dokładnego kształtu „Nie-Boskiej komedii" wystawianego przez Olivera Frljicia na razie nie poznamy: szefostwo Starego Teatru zawiesiło próby. Reżyserowi jednak już wcześniej udało się pokaleczyć do żywego Serbów, Chorwatów i Bośniaków.

Widzowie miotający się między pragnieniem sprzeciwu i ucieczki. Grupa aktorów odmawiająca wzięcia udziału w spektaklu, określonym przez nich mianem „bluźnierczego", po czym wymieniona z nazwiska i napiętnowana w trakcie przedstawienia. List otwarty 25 z 33 członków zespołu, domagających się (daremnie) odwołania dyrektora teatru. Nestorzy sceny narodowej kończący swoją karierę sceniczną w proteście przeciw zawłaszczeniu teatru przez krzykliwą publicystykę. I zachwyt, bezbrzeżny zachwyt miejscowych krytyków nad dokonaniami reżysera, który zdołał „obnażyć faszystowskie fascynacje naszej prawicy" i „zdekonstruować narodowe samozadowolenie". Na scenie – smuga wymiocin na fladze państwowej, krew (sztuczna), dużo krwi, z głośników dobiera parafraza hymnu.

Kraków? Warszawa? Nie, Sarajewo i Belgrad – dwa pierwsze przystanki środkowoeuropejskiego tournée reżyserskiego Olivera Frljicia.

Tytan pracy

Urodzony w 1976 w bośniackim (wówczas jeszcze w najlepsze jugosłowiańskim) Trawniku chorwacki (tak można by go określić na podstawie paszportu; on sam jednak oschle i z naciskiem podkreśla w wywiadach, że nie identyfikuje się z żadną wspólnotą narodową) reżyser ukończył studia w Zagrzebiu w roku 2002 (oprócz reżyserii studiował m.in. filozofię i religioznawstwo), ale na offowej scenie chorwackiej czynny był wraz ze swoim...