Gwarancja również dla nieobecnych
Podstawa wymiaru zasiłku należnego pracownikowi nie może być niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia pomiejszona o składki potrącane z pensji etatowców. Nieusprawiedliwiona absencja nie obniża dodatkowo tej stawki.
Pracownicy mają ustawowo zagwarantowaną wysokość minimalnego wynagrodzenia. Stanowi ono również najniższą podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Od tej zasady obowiązują tylko nieliczne wyjątki.
- Od 1 marca 2013 r. zatrudniamy pracownika, dla którego jest to pierwsza praca w życiu. Zachorował w kwietniu br., a wcześniej był na zwolnieniu lekarskim również w styczniu. Czy należy mu na nowo ustalić podstawę wynagrodzenia chorobowego, czy wystarczy przyjąć poprzednią, wyznaczoną w styczniu? – pyta czytelnik.
Sposób postępowania zależy od tego, na jakim poziomie zostało ustanowione wynagrodzenie dla tego pracownika. Z uwagi na to, że do niedawna jego staż pracy nie przekroczył jeszcze roku, a jest to jego pierwsze zatrudnienie w życiu, do końca lutego 2014 r. jego wynagrodzenie mogło wynosić 80 proc. płacy minimalnej obowiązującej w danym roku kalendarzowym (do 31 grudnia 2013 r. było to 1280 zł brutto, a od 1 stycznia br. – 1344 zł). Natomiast od 1 marca licząc zasiłek należy się kierować nową minimalną stawką pensji minimalnej należnej od drugiego roku pracy (1680 zł). Dodatkowo ważne może się okazać, że wynagrodzenie tej osoby nie składa się wyłącznie z płacy zasadniczej, ale też z innych składników.
Nie mniej niż
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego, a także zasiłku...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta