Może jutro nas zabiją, więc dlaczego nie wziąć ślubu?

źródło: Muzeum Powstania Warszawskiego

Ślub Lilly i Billa Biegów przeszedł do historii powstania przez przypadek. Po drugiej stronie ulicy byli akurat fotograf i operatorzy

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Pan Biega mimo 92 lat wciąż jest w dobrej formie

Powstańcze losy. Wesele w cieniu masakry na ul. Kilińskiego

Bill Biega (dla powstańców Bolesław albo „Pałąk") jest przekonany, że do Warszawy już kolejny raz nie przyjedzie.

– Ja już mam 92 lata i pewnie jestem tu ostatni raz – mówi ze smutkiem. Ale trudno w to uwierzyć, bo jest w doskonałej formie. Żwawy, nie ma kłopotów z pamięcią, biegle posługuje się komputerem. Codziennie pływa w basenie. – Chociaż jak byłem tu poprzednio, to też myślałem, że już nie wrócę, a jestem tu znowu – reflektuje się po chwili.

Żołnierz batalionu „Kiliński" przyjeżdża do Polski raz na pięć lat. Zawsze w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Jeszcze przed 15 laty towarzyszyła mu żona Alicja (dziś Lilly). Teraz podróż z USA, gdzie osiedli po wojnie, jest ponad jej siły. Ale z niecierpliwością czeka na powrót męża z kolejnych obchodów. – Wypytuje, co się działo, z kim się widziałem, co kto powiedział – relacjonuje Biega.

Wybrani z pół tysiąca

Gdy pan Biega wrócił z obchodów, na których był po raz pierwszy bez żony, mógł jej opowiedzieć o niezwykłym przeżyciu. Wtedy otworzono Muzeum Powstania Warszawskiego. Tam właśnie po 60 latach zobaczył film z ich ślubu.

Byli wśród pół tysiąca osób, które zdecydowały się na taki krok w czasie walk. Ale akurat oni przeszli do historii dzięki powstańczej kronice. Ślub był w zaimprowizowanej kaplicy...