Fetysz bezpieczeństwa

autor zdjęcia: Marek Obremski

źródło: Fotorzepa

Za rok się okaże, że odblask na nodze to za mało 
i pieszych trzeba wyposażyć w kamizelki odblaskowe. Za kolejne dwa lata ktoś uzna, że kamizelki się nie sprawdzają, więc każdy pieszy musi mieć mrugającą lampkę z przodu i z tyłu – ironizuje publicysta.

W życie wchodzi właśnie przepis o obowiązkowych odblaskach dla pieszych po zmroku poza obszarem zabudowanym. Brzmi to jak ze skeczu Monty Pythona. Niestety, to nie „Latający cyrk", ale rzeczywistość III RP. Państwa, które wkracza coraz głębiej w naszą wolność, zarazem narażając się na kpiny.

Owszem – nikt nie zaprzecza, że pieszego z odblaskiem widać lepiej. Tyle że problem nie tego dotyczy. Mamy do czynienia z fundamentalnym pytaniem o to, jak głęboko i w jaki sposób państwo może wkraczać w naszą codzienność, argumentując to podniesieniem bezpieczeństwa.

Najpierw jednak zastanówmy się nad praktycznymi wadami tego przepisu.

Po pierwsze – stoi za nim absurdalne przekonanie, że jeśli istnieje problem, wystarczy stworzyć przepis, a kłopot zniknie. Ze słabą widocznością pieszych jako przyczyną wypadków jest jak z „nadmierną prędkością" – ulubionym wątkiem policyjnych opowieści o strasznych kierowcach. Tymczasem problem niewidzialnych pieszych niemal by nie istniał, gdyby polskie drogi były lepiej oświetlone, istniały przy nich chodniki, a światła pojazdów...