Łatwiej zwolnić z obowiązków niż odwołać tę decyzję

Jeśli podwładny nie stawi się do firmy na wezwanie szefa, który wcześniej zwolnił go z obowiązku świadczenia pracy, trzeba przyjąć, że odmówił zgody na odwołanie. Nie można tego uznać za naruszenie obowiązków pracowniczych.

Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy dotyczy w szczególności okresu po wręczeniu wypowiedzenia. Pracodawcy obawiają się, że w tym czasie etatowiec mający bliską perspektywę rozstania nie będzie pracował wydajnie i solidnie, a wręcz może działać na szkodę firmy.

Zwolnienie ze świadczenia pracy powoduje, że podwładny nie musi stawiać się w firmie i wykonywać swoich zadań. Dla tego zwolnienia konieczne jest jednak uzyskanie zgody pracownika. Odsuniętemu od pracy przysługuje bowiem roszczenie o dopuszczenie do jej świadczenia. Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 22 stycznia 2015 r. (III PK 59/14).

Zgoda na zwolnienie z wykonywania pracy może być wyrażona w każdej formie, także dorozumianej. Takie porozumienie stron może jednak, zdaniem SN wyrażonym w wyroku z 13 marca 2013 r. (II PK 214/12) podlegać ocenie z punktu art. 18 § 1 i 2 k.p.

Szef decyduje

SN podkreślał, że takie zwolnienie jest, obiektywnie rzecz biorąc, niekorzystne dla pracownika, a faktu tego nie zmienia zachowanie przez niego prawa do wynagrodzenia. Odsunięcie od pracy z inicjatywy szefa podważa bowiem pozycję pracownika...