Organ II instancji nie jest związany granicami odwołania
Organ odwoławczy musi rozpoznać na nowo merytorycznie całokształt sprawy. Ma obowiązek uwzględnić zmiany stanu faktycznego i prawnego, jakie nastąpiły po wydaniu zaskarżonej decyzji.
Problem
Strona wnosząca odwołanie zawarła w nim zarzuty istniejące, jej zdaniem, według stanu na dzień sporządzenia tego pisma. Po wniesieniu odwołania, nastąpiły jednak w tej sprawie zmiany stanu faktycznego i prawnego. Czy w takim przypadku strona powinna uzupełnić swoje odwołanie?
Co mówią przepisy
W art. 15 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) przewidziano, że postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w k.p.a. lub ustawach szczególnych (art. 16 § 1 k.p.a.).
W myśl art. 127 k.p.a. od decyzji wydanej w I instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Od decyzji wydanej w I instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie przysługuje odwołanie, ale strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zasadą jest, że odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli wynika z niego, że strona nie jest zadowolona z wydanej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta