Podatek od wartości dodanej nie wpływa na CIT

Dla spółki, która rozlicza w Finlandii tamtejszy VAT, składając w tym państwie deklaracje, danina ta nie jest ani przychodem, ani kosztem w polskim podatku dochodowym.

Firmy działające zarówno na krajowym, jak i na unijnym rynku bardzo często muszą działać w zaufaniu do polskiego ustawodawcy, że tworzy on spójne i racjonalne przepisy podatkowe. Wchodząc w spór co do wykładni danego przepisu, warto natomiast podjąć szerszą analizę danej regulacji obejmującą nie tylko sposób, w jaki ma być ona stosowana, ale także dalsze tego konsekwencje.

Ciekawym tego przykładem jest niedawny wyrok WSA w Gdańsku z 5 stycznia 2016 r. (I SA/Gd 1161/15). Przedsiębiorca wszedł w spór z organem podatkowym co do metody rozpoznawania przychodów i kosztów zawierających podatek od wartości dodanej, który jest rozliczany w jednym z krajów Unii Europejskiej – w tym przypadku w Finlandii.

Stan faktyczny

Podatnik prowadził sprzedaż wysyłkową na terenie dwóch państw, a z powodu przekroczenia limitu 35 tys. euro, o którym mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o VAT, realizował obowiązek rozliczenia podatku od wartości dodanej na terenie Finlandii, gdzie został zarejestrowany dla potrzeb VAT. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej za prawidłową przedstawił sytuację, w której zarówno koszty, jak i przychody związane ze sprzedażą krajową rozpoznaje on w wartości netto. Wynika to bowiem jednoznacznie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się...