Temida wolna od reliktów

źródło: Rzeczpospolita

Zbyt wiele lat zostało zmarnowanych 
w sądownictwie. Zbyt długo tkwi ono 
w rozwiązaniach archaicznych. Czy przez kolejne dekady ma być tak nadal, czy jednak należy pomyśleć o kompleksowych rozwiązaniach, 
które odpowiedzą na potrzeby nie petentów, 
lecz klientów wymiaru sprawiedliwości? 
 – polemizują prawnicy.

Andrzej Templin, Anna Zalesińska

Lektura artykułu sędziego Bartłomieja Glapińskiego „Nie warto robić z sądu drukarni" skłania do refleksji, że informatyzacja może mieć niejedno imię. Można się zgodzić z samą tezą artykułu, że błędnie poprowadzony proces informatyzacji sądów może spowodować obstrukcję, a nie przyspieszenie, ale już z samą argumentacją, że Ministerstwo Sprawiedliwości poniosło porażkę we wdrażania systemu Elektronicznego Biura Podawczego – w żadnym wypadku. Autor wyciąga pobieżne, wycinkowe i przedwczesne wnioski, oparte na błędnych założeniach. Dotychczasowe projekty informatyzacji wymiaru sprawiedliwości są realizowane z pełnym sukcesem, czego przykładem jest postępujące wdrożenie protokołu elektronicznego w sprawach cywilnych i karnych, elektroniczne postępowanie upominawcze, elektroniczne potwierdzenie odbioru, platforma e-MS (księgi wieczyste, Krajowy Rejestr Sądowy, Krajowy Rejestr Karni i spółki S-24), a już niedługo elektroniczne postępowanie wieczystoksięgowe. Elektroniczne Biuro Podawcze zepnie te rozwiązania i rozciągnie je na całe postępowanie cywilne. System ten nie wszedł jeszcze w fazę produkcyjną, a jego dostarczenie planowane jest na wrzesień 2019 r., co poprzedzi pilotaż przeprowadzony w wybranych sądach. Dziwi zatem negacja samych założeń legislacyjnych ustawy z lipca 2015 r., która odpowiedziała wreszcie na postulowane przez środowiska prawnicze zwiększenia wykorzystania...