![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Bohdana Smolenia nie da się wyciąć
Odszedł współtwórca sukcesów kabaretu Tey. Wspaniale potrafił rozbawić, zmuszając przy tym do refleksji.
Był przede wszystkim wielkim komikiem, a jego vis comica brała się, jak u największych klasyków gatunku, ze zdumienia życiem, ludźmi, a także samym sobą. Lubiano go jako „swojaka", choć polor naturszczyka miał inny niż Jan Himilsbach – pogodny, serdeczny.
W kontraście do nadpobudliwych bohaterów Zenona Laskowika, partnera z kabaretu Tey, do perfekcji opanował doprowadzanie nas do śmiechu kamiennym wyrazem twarzy oraz wyrazem oczu, który stał się barometrem rosnącego przerażenia niedorzecznością świata. Ale był też wielki liryzm w Bogdanie Smoleniu. Ten walor potrafił pięknie wydobyć – mówiąc lub śpiewając przyciszonym głosem o ludzkich marzeniach i tęsknotach.
Najbardziej spektakularnym sukcesem Bogdana Smolenia była kabaretowa kreacja Pani Pelagii w programie poznańskiego kabaretu Tey...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
