Desperacja emerytalna
Obniżenie wieku emerytalnego jest jedną z najgorszych decyzji, jakie mógł podjąć polski parlament. Obecnym i przyszłym pokoleniom Polaków przyjdzie za nią zapłacić wysoką cenę.
Łukasz Kozłowski
Treść opublikowanego niedawno projektu rządowego przeglądu systemu emerytalnego pokazuje, w jaki sposób władze publiczne będą próbowały poradzić sobie z problemami, które same właśnie tworzą. Przedstawione rekomendacje są bowiem wyrazem desperacji i bezradności wobec opłakanych skutków, jakie przyniesie cofnięcie reformy z 2012 r.
Ich wcielenie w życie nie uratuje naszego systemu emerytalnego przed dryfem w kierunku dominacji świadczeń na minimalnym poziomie. Zamiast tego doprowadzi do dalszego zubożenia emerytów. Ograniczy też wartościowy wkład w tworzenie naszego dochodu narodowego tych pracowników, którzy przekroczyli wiek emerytalny.
Typowym podejściem polskiego państwa do rozwiązywania problemów społecznych jest wysyłanie ludzi na rentę lub wcześniejszą emeryturę. Tak czyniono już w latach 90. minionego wieku, w odpowiedzi na przybierające znaczne rozmiary bezrobocie. Zapewniając narażonym na pozostanie bez pracy osobom skromny, ale jednocześnie pewny dochód, oczywiście łagodzi się potencjalne napięcia, ale kosztem zdecydowanie przedwczesnego wypchnięcia ich z rynku pracy.
Praca jest natomiast jednym z fundamentalnych źródeł dobrobytu. Nawet kraje bardzo zasobne w kapitał, do których Polska niestety się nie zalicza, zawdzięczają swój...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta