Atomowa siła rażenia automatycznej wymiany informacji podatkowej

Warto wierzyć, że polska skarbówka informacje uzyskane od jej odpowiedników z innych państw będzie wykorzystywać w sposób właściwy, tj. wyłącznie do zwalczania unikania opodatkowania. Inaczej czeka ją lawina sporów – pisze ekspert.

Ustawę z 10 lutego 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami można nazwać superustawą o wymianie informacji podatkowych, ponieważ stanowi ona instrument niezbędny do efektywnego stosowania prawa podatkowego w sytuacjach transgranicznych. Wprowadzenie jej w życie jest wynikiem członkostwa Polski w strukturach organizacji międzynarodowych, tj. Unii Europejskiej (UE) oraz Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), które w ostatnich latach podjęły bardzo dynamiczne i skoordynowane na skalę globalną działania zmierzające w kierunku zwalczania uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania. W tym zakresie obowiązkiem Polski była implementacja kilku dyrektyw unijnych, procedury Wspólnego Standardu Raportowania (Common Reporting Standard, CRS) oraz działania OECD nr 13 w ramach projektu Base Erosion and Profit Shifting (BEPS), czyli wdrożenia tzw. wymogu sprawozdawczości państw (Country-by-Country Reporting, CbR) w zakresie cen transferowych. Z uzasadnienia superustawy wynika, że stosowanie jej pozwoli Polsce na uczestnictwo „w globalnej wymianie informacji w dziedzinie opodatkowania, a w konsekwencji na osiągnięcie głównego celu, jakim jest zwalczanie wciąż narastających wyzwań w obszarze oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania, w tym agresywnego planowania podatkowego".

Władza szefa KAS

Ustawa reguluje wymianę informacji...