![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zwyczaj zakładowy jako wewnętrzne źródło prawa pracy
Wypracowane i akceptowane przez pracodawcę zwyczaje – w zakresie relacji między stronami dotyczące wzajemnych praw i obowiązków, stają się swoistym prawem zakładowym, na które może się powołać zarówno pracownik, jak i pracodawca.
Pojęcie prawa pracy jest zdefiniowane w art. 9 kodeksu pracy. Przepis ten stanowi, że prawem pracy jest kodeks pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Widać więc, że powyższa definicja prawa pracy nie odwołuje się do praktyki zakładowej jako źródła prawa pracy. Praktyka ta w dużej części jest konsekwencją i sposobem działania opartym na obowiązujących przepisach. Jednak bywają przypadki, gdy przepisy w swojej mniej lub bardziej zamierzonej elastyczności pozostawiają miejsce dla zwyczaju zakładowego.
Potwierdzenie w orzecznictwie
Do praktyki zakładowej w zakresie sposobów postępowania w rozmaitych kwestiach odwołuje się orzecznictwo Sądu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
