Dane osobowe: wskazana amnezja

Określone dane pracodawca może gromadzić tylko w konkretnych celach i jedynie w tych celach je przetwarzać. Analizując inne sprawy, musi się zachowywać tak, jakby tej wiedzy nie posiadał.

Pracodawca wie o pracownikach znacznie więcej, niż wynikałoby to z groźnie brzmiącego art. 221 kodeksu pracy. Poza wymienionymi w nim informacjami, może on przetwarzać wiele innych danych, najczęściej (choć nie tylko), gdy przewidują to przepisy pozakodeksowe. Zwykle przetwarzaniu tych danych przypisuje się względnie precyzyjnie określony cel lub cele.

Zdobyte „przy okazji"...

Tu można cytować długą listę danych, takich jak:

a) miejsce zameldowania – dla potrzeb zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia społecznego na druku ZUS ZUA,

b) informacja o tym, czy zatrudnienie u danego pracodawcy jest dla pracownika głównym, czy też dodatkowym miejscem pracy – dla potrzeb GUS-owskiego sprawozdania Z-03 o zatrudnieniu i wynagrodzeniach,

c) informacja o niepełnosprawności – choć tu są spory, czy takiej informacji można żądać w związku z brakiem wyraźnego przepisu; niemniej jest ona konieczna z jednej strony dla korzystania ze szczególnych uprawnień przez pracownika, a z drugiej do wypełniania przez pracodawcę szczególnych obowiązków wobec niego.

Niezależnie od tego, szereg danych pracodawca pozyskuje przy okazji wykonywania różnych, w pełni legalnych, czynności, np. o przynależności związkowej pracowników w...