Wcześniejsza emerytura bez świadectwa pracy

Brak dokumentu poświadczającego pracę w warunkach szczególnych nie przeszkodzi w uzyskaniu emerytury w obniżonym wieku. Ubezpieczony musi jednak wykazać, że wykonywał ją na etacie, w pełnym wymiarze czasu pracy i przez co najmniej 15 lat przed 1 stycznia 1999 r.

Nadal można uzyskać emeryturę w obniżonym wieku. Umożliwia to art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1270), dotyczący ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r. Przewiduje on, że taka emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy – tj. 1 stycznia 1999 r. – ubezpieczony posiadał:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn, oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy emerytalnej.

Przepis ten odsyła więc m.in. do art. 32 ust. 1 ustawy emerytalnej. Zgodnie z nim, ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Tylko z etatu

Z uprawnienia do wcześniejszej emerytury wskazanej w art. 32 ustawy mogą więc skorzystać jedynie osoby będące w przeszłości pracownikami. Bez znaczenia jest przy tym, czy taką pracę wykonywali w tzw. sektorze państwowym czy prywatnym. Tak też wskazywał Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z 13 lutego 2002 r. (III ZP...