Zamiast chłodni trzeba kuźni dobrych prawników

Polemika | Po co sędziemu asystent? Jan Andrzejewski

Temat roli asystenta sędziego w sądach powszechnych wywołała sędzia Aneta Łazarska w artykule „Asystent sędziego poszukiwany, poszukiwana..." z 1 września 2018 r. Zaprezentowała w nim perspektywę sędziowską. W jej ramach asystent ma być pomocnikiem. Zdaniem autorki jakość tej pomocy jest wątpliwa. Brakuje chętnych do pracy na stanowiskach asystenckich, choć praca ta dostarcza bezcennego doświadczenia. Jako główną przyczynę braków kadrowych wskazała postawę młodych prawników, którzy od inwestycji w siebie wolą pracę w kancelarii za lepsze pieniądze. W efekcie asystent to zazwyczaj prawnik raczej przeciętny, skłonny do rychłej zmiany pracy. Perspektywa ta wymaga polemiki.

„Gorszy sort"?

Asystenci sędziów to obecnie grupa różnorodna, inaczej niż pozostali merytoryczni pracownicy sądów (sędziowie i referendarze). To efekt zmian z ostatnich lat. Wcześniej asystenci byli grupą względnie jednolitą, rekrutowaną niemal wyłącznie z absolwentów dawnej aplikacji sądowej (zarządzanej przez sądy apelacyjne). Wtedy „typowy" asystent miał ok. 27 lat, był po studiach, odbywał lub właśnie kończył „starą" aplikację sądową i w najbliższym czasie zamierzał wystartować w konkursie na stanowiska sędziowskie.

Obecnie asystentami są przede wszystkim absolwenci studiów prawniczych. Kilka lat temu zniesiono bowiem wymóg odbycia...