Wadliwa część decyzji nie musi prowadzić do jej nieważności w całości

Postępowanie | Organ powinien poszukiwać możliwości utrzymania w mocy niewadliwej części decyzji, co pozwoli zachować stosunki prawne ukształtowane wydanym rozstrzygnięciem, dotknięte uchybieniami tylko w określonym zakresie. Katarzyna Marczuk- -Pieńkowska adwokat w Kancelarii Szymańczyk Roman Deresz Karpiński Adwokaci Sp. p.

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest jedną z najbardziej dotkliwych sankcji, znajdujących zastosowanie w przypadku zaistnienia jej kwalifikowanych wad, określonych w art. 156 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: KPA). Rozstrzygnięcie organu jest bowiem usuwane z obrotu prawnego ze skutkiem wstecznym (ex tunc), nawet wówczas, gdy zostało już wykonane. Następuje wtedy przełamanie zasady trwałości decyzji administracyjnych, wynikającej z art. 16 KPA, powiązanej z konstytucyjną dyrektywą ochrony praw słusznie nabytych w demokratycznym państwie prawnym.

Powstaje jednak pytanie, czy w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 156 § 1 KPA, konieczne jest wyeliminowanie decyzji w całości, zwłaszcza wówczas, kiedy błędy dotykają jedynie określonej jej części?

Niestety, przepisy prawne nie udzielają wprost odpowiedzi na tak zadane pytanie. Nie występują regulacje, który wyraźnie dopuszczałyby taką możliwość. Brak jest i takich, które by ją wyłączały. W orzecznictwie sądowym ugruntował się jednak pogląd oparty na regułach interpretacyjnych, że stwierdzenie nieważności decyzji jedynie w części jest jak najbardziej dozwolone, choć nie w każdym przypadku.

A zatem może to nastąpić, gdy jednocześnie:

- rozstrzygnięcie składa się z kilku elementów (w istocie decyzji częściowych,...