Sprawiedliwość zza krat

źródło: Shutterstock

Długość tymczasowego aresztowania w świetle standardów europejskich.

Pomimo wątpliwości prawników, w tym rzecznika praw obywatelskich, Trybunał Konstytucyjny 10 lipca 2019 r., sygn. K 3/16 orzekł, że brak określenia w kodeksie postępowania karnego maksymalnego okresu tymczasowego aresztowania po skazującym wyroku sądu I instancji nie narusza konstytucji.

Czytaj także: Zdradzi ją nawet gest - Piotr Kosmaty o postulacie ujawniania instrukcji operacyjnych

Z uzasadnienia wyroku wynika, że nie można wyprowadzić bezpośrednio z ustawy zasadniczej zakazu długotrwałych aresztów. Takiej podstawy nie stanowi też art. 41 ust. 1 konstytucji, który określa, że każdemu zapewnia się nietykalność osobistą i wolność osobistą, a ich pozbawienie lub ograniczenie może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonym w ustawie. Innymi słowy, systemowym bezpiecznikiem jest to, że o tymczasowym aresztowaniu decyduje sąd i na bieżąco kontroluje jego zasadność.

Nie wdając się w merytoryczną ocenę orzeczenia (złożono trzy zdania odrębne), warto pochylić się nad problematyką stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego oraz poglądami ETPCz. Choć orzecznictwo strasburskie nie jest wiążące, to formułuje standardy o niewątpliwej doniosłości praktycznej.

Przesłanki i czas...