To był jednak nieskuteczny wybór Rady

Maciej
Gutowski Piotr
Kardas Na podstawie powszechnie znanych już informacji wiemy, że neo-KRS 
nie została prawidłowo powołana. Nie przykryje tego ustawa kagańcowa.

Skuteczność decyzji podejmowanych w formie uchwał zależy od spełnienia prawem wymaganych merytorycznych i formalnych przesłanek ich podjęcia. Dla neo-KRS te ostatnie wynikały z pieczołowicie przygotowywanych i dopasowywanych do dających się przewidzieć układów w parlamencie przepisów art. 11a–d znowelizowanej ustawy o KRS. Merytoryczne zaś z konstytucji i zasad prawa Unii Europejskiej.

W rozpoczętej na podstawie nowej ustawy procedurze uprawnione do zgłoszenia kandydata są grupy co najmniej dwóch tysięcy obywateli lub 25 sędziów (art. 11a). Zgłoszenia dokonuje pełnomocnik ustanowiony przez 15 popierających (art. 11b ust. 1), weryfikuje je Państwowa Komisja Wyborcza, a następnie marszałek Sejmu (art. 11b ust. 3–4). Gdy brakuje wymaganego ustawą poparcia, marszałek Sejmu ma obowiązek odmówić przyjęcia zgłoszenia (art. 11b ust. 5).

Skuteczne zgłoszenie upoważnia kluby poselskie do wyłonienia 15 kandydatów spośród skutecznie zgłoszonych, a komisję sejmową do ustalenia listy wyłonionych kandydatów do KRS (art. 11d ust. 1–4). Wyboru członków Rady dokonuje Sejm w drodze ustawy, głosując na tak przygotowaną całą listę kandydatów en block (art. 11d ust. 5)....