Samowola niezgodna z planem nie musi zawsze oznaczać rozbiórki

Andrzej Lulka Zarówno Trybunał Konstytucyjny, jak i Naczelny Sąd Administracyjny uznają, że nakaz 
rozebrania budynku i nie powinien być stosowany automatycznie, w szczególności w tych sprawach, w których okoliczności faktyczne nie są jasne i nie zostały dokładnie wyjaśnione.

Problematyka samowoli budowlanej w ostatnim czasie stała się zagadnieniem wzbudzającym wiele wątpliwości i kontrowersji. Większa część z nich, dotycząca w dużym stopniu inwestorów, wiązała się z niejasnością, jaki wpływ na procedurę legalizacyjną samowoli budowlanej może mieć miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W tym przedmiocie orzekł w ostatnim czasie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie. Rozpoznając sprawę o sygnaturze IISa/Sz 629/19, sąd odniósł się do kwestii oceny zgodności samowoli budowlanej z aktualnie obowiązującym planem miejscowym.

WSA w Szczecinie wydał wyrok na kanwie stanu faktycznego, w którym powiatowy inspektor nadzoru budowlanego nakazał rozbiórkę domku letniskowego wybudowanego bez pozwolenia na budowę, a więc w warunkach samowoli budowlanej. Podstawą do wydania decyzji o nakazie rozbiórki było ustalenie, że wybudowany obiekt nie jest zgodny z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ze względu na fakt, że skarżący wybudował na działce domek letniskowy o powierzchni przekraczającej 35 mkw., nie miał do niego zastosowania art. 29 ust. 1 pkt 2a, zgodnie z którym dla budowy obiektów budowlanych o powierzchni nieprzekraczającej 35 mkw. nie wymaga się uzyskania pozwolenia na budowę. W takiej sytuacji organ podjął działania zmierzające do legalizacji obiektu. Jednakże, jak wskazał WSA, organ błędnie uznał,...