Sztuczne pokrewieństwo wymaga wielu starań

Kwalifikacje osobiste kandydatów do przysposobienia dziecka, o jakich mowa 
w art. 1141 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, to cechy należytego wypełnienia roli rodzica dbającego o rozwój fizyczny i duchowy dziecka.

Konsekwencją przysposobienia jest zerwanie więzów prawnorodzinnych przysposobionego z rodziną naturalną i powstanie stosunku prawnego (sztucznego pokrewieństwa) z rodziną przysposabiającego, co dotyczy prywatnoprawnych stosunków wynikających z pokrewieństwa, np. dziedziczenia czy alimentacji, jak również stosunków regulowanych przez prawo publiczne (wyrok SN z 27 marca 2019 r., sygn. V CSK 3/18, z powołaniem się na postanowienie SN z 23 czerwca 2016 r., sygn. V CSK 619/15).

Konieczne przesłanki

Przysposobienie wymaga spełnienia przesłanek posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych przysposabiającego, jego osobistych kwalifikacji uzasadniających przekonanie, że będzie należycie wywiązywał się z obowiązków oraz istnienia odpowiedniej różnicy wieku między przysposabiającym a przysposobionym, i może być dokonane tylko dla dobra małoletniego przysposabianego. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie określa minimalnej ani maksymalnej różnicy wieku jako przesłanki przysposobienia, rzeczą sądu jest więc dokonanie w każdej sprawie oceny, czy jest ona odpowiednia. Zasadą powinna być normalna różnica wieku występująca między rodzicami a dziećmi. Istota związanego z tą przesłanką ograniczenia i jego cel wiążą się z założeniem, iż przysposobienie powinno stworzyć dziecku przysposabianemu warunki najbardziej zbliżone do istniejących w rodzinach naturalnych. Jej...