Namowa lub udzielenie pomocy w samobójstwie

źródło: Shutterstock

Nie musi dojść do śmierci ofiary, a przestępstwo jest dokonane już na etapie podjęcia działań bezpośrednio kierujących do samobójstwa.

Andrzej Lepper został znaleziony 5 sierpnia 2011 r. w biurze swojej partii w Warszawie. Jak ustalono w toku śledztwa, popełnił samobójstwo. Błyskawicznie po tym wydarzeniu w środkach masowego przekazu pojawiło się wiele informacji kwestionujących taką możliwość i wręcz sugerujących pomoc osób trzecich w tragicznym wydarzeniu.

Nad ranem 2 sierpnia 2019 r. w celi Aresztu Śledczego Warszawa-Białołęka słynny pięściarz Dawid Kostecki popełnił samobójstwo przez powieszenie się w łóżku pod kocem. Tym razem też pojawiła się fala spekulacji wykluczających samobójstwo. Podobnych przykładów w ciągu ostatnich lat można przytoczyć wiele.

Statystycznie co 52 minuty jedna osoba w Polsce próbuje odebrać sobie życie. Ponad 60 proc. z tych prób kończy się zgonem, co oznacza, że w wyniku samobójstw umiera w naszym kraju dwa razy więcej osób, niż ginie w wypadkach samochodowych. W świadomości społecznej problem samobójstwa jawi się jako dobrowolna, świadoma i indywidualna decyzja samobójcy, co powoduje małą wiarę w to, że osoba trzecia mogłaby mieć aż tak duży wpływ, aby ktoś targnął się na swoje życie.

W doktrynie takie myślenie jest krytykowane poprzez prezentowanie tezy, że przestępstwo to występuje niestety o wiele częściej, niż notuje się je w statystyce policyjnej czy sądowej. Literatura przedmiotu rzadko jednak zajmuje się tym...