Polski budżet nie zawsze dostanie wszystko

Nie jest prawdą, że nierezydent ma opodatkować w Polsce całość dochodów uzyskiwanych za pracę na rzecz polskiej spółki, niezależnie od miejsca jej faktycznego świadczenia.

We wrześniu 2019 r. fiskus określił podatnikowi ponad 200 tys. zł zobowiązania w PIT za 2017 r. Chodziło o mężczyznę, który mieszkał w Danii, ale był w zarządzie polskiej spółki i pełnił funkcję dyrektora generalnego.

Fiskus postanowił przyjrzeć się rozliczeniu. W toku postępowania urzędnicy sprawdzili m.in. umowy o oddelegowanie do pracy za granicą z macierzystej spółki duńskiej do polskiej przyjmującej. Wynikało z niej, że głównym miejscem pracy pracownika jest centrala firmy przyjmującej, ale pracownik może odbywać podróże.

Polska spółka wyjaśniła, że w latach 2016–

–2017 podatnik świadczył pracę na jej rzecz głównie w Polsce, ale nie tylko. Przedstawiła zestawienie dni pracy w Polsce i zagranicą. Wynikało z niego, że w 2017 r. dyrektor poza Polską tj. w Danii, Szwecji, Malezji, Holandii i we Włoszech był aż 25 razy, a każdorazowy nie przekroczył sześć dni.

Fiskus uznał jednak, że w ramach zawartego przez podatnika stosunku pracy nie nastąpiła zmiana miejsca wykonywania pracy. A to oznacza, że całe wynagrodzenie, które otrzymał w 2017 r. od polskiego pracodawcy, podlega opodatkowaniu w Polsce.

Urzędnicy wskazali w szczególności na te przepisy kodeksu pracy,...